चाहूल तुझ्या येण्याची...(कविता)

चाहूल तुझ्या येण्याची.




चाहूल तुझ्या येण्याची
सदैव हृदयी माझ्या राहण्याची
पाऊसही वाटे किती गार गार
आठवण होई तुझी वारंवार........1

दिवसही मज कमीच पडावे
कितीदा नव्याने तुला आठवावे
स्मरण व्हावे दिवस सरताना
भूक ही हरवून जाई तुला आठवताना........2

ओढ लागे तुझ्या सहवासाची
वाट पाहतोय तुझ्या येण्याची
आनंद हा आभाळ भरून
द्यावासा तू मज मिठी मारून........3

 कविता दुसरी

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

MS DHONI एक निस्वार्थी नेतृत्व..

Image
दोन शब्द             सहसा कुठल्याही विषयावर लिहिताना मी त्या विषयी  कुणी लिहिले असता त्यावर लिहिणे टाळतो. पण ह्या वेळी परीस्थिती वेगळी होती.  MS DHONI नावाच्या जगज्जेत्या व्यक्तीवर मला लिहिणे होते.  MS DHONI वर  अनेक पुस्तके लिहूनही झालीत, पण एका चाहत्याच्या नजरेने मी लिहिण्याचे ठरवले..             लिहिता लिहिता त्यानी केलेल्या विश्वविक्रमांच वर्णन कितीही केले तरीही मन भरत नसे... पण प्रयत्न केले सर्व काही या लेखात सामावून घेण्याचे.. तुम्हाला आवडेल एवढीच आशा.. धन्यवाद.                   आज  जगात प्रत्येकाला भुरळ पडणारा तू माझा आवडता खेळाडू आहेस, याचा मला मनापासून अभिमान आहे. जगात तुझ्या स्वभावाने, तुझ्या खेळण्याचा विलक्षण पद्धतीने आणि तुझ्या नेतृत्व करण्याचा शैलीने एक वेगळी ओळख निर्माण झाली. एका लहान शहरातून येत तू पूर्ण जगाला वेड्यात काढलस. आज तुझा चाहता, तुझी एक झलक मिळावी म्हणून कुठल्याही स्तरावर जायला तयार होतो. त...
Read more

देवाचे आस्तिक आणि नास्तिक भक्त

         एक असतात ज्यांना देव आवडत नाहीत , म्हणून स्वतःला नास्तिक म्हणवून घेत फिरणारे आणि दुसरे असतात , देवाचे भक्त , देवाचे पूजक , देवाला सर्वस्वी मानणारे , आस्तिक. ह्यांना तशी वैयक्तिक प्रसिद्धीची गरज भासत नाही कारण देवाला पूजताना त्यांचे नाव लौकिक होतेच. पण आस्तिकांच देवाला वेगवेगळ्या प्रकारे पूजणं नास्तिकांच्या कधीकधी जास्तच नाकीनऊ आलेलं दिसून येतं. मग नास्तिकांवर त्यांच्यातील नास्तिकता कमी करून आस्तिकांसारखं बनू पाहण्याची वेळ येते.                 कधी कधी नास्तिकांना देवाचा राग तरी का आणि कशामुळे आलेला आसतो हे कळने अशक्यच होऊन बसतं. मग आस्तिकांसारखं संकटकाळी ते कुणाला हाक मारत असतील? कुणास ठाऊक.   पण आस्तिकांच्या भक्तीला दाद म्हणून संकटकाळी देव धावून येतो वा येत नाही हा भाग वेगळा. एकंदरीत आपली वेगळी ओळख निर्माण व्हावी म्हणून  स्वतःला नास्तिक म्हणवून घेण्याचा त्यांचा खटाटोप चाललाय अस वाटत...आणि आस्तिक माणसं देवाच्या सेवेत तल्लीन होत दिवसंदिवस पूर्ण बहाल करता...
Read more

आयुष्याच्या विशीतला एक प्रवास

आयुष्याच्या विशीतला एक प्रवास ह्याला प्रवास म्हणाव की फुटक्या नशिबाच कारण म्हणावं..... एन आयुष्य संभाळत , त्याला नवीन वळणावर आणायची वेळ येते .. .. साथीला साथ देणारा कुणी तरी अचानक सोडून जातं..... मग जीवना पेक्षा मरण जवळच वाटू लागतं. शेवटी कुणीच कुणाचं नसत ह्यावर विश्वास बसतो.  कदाचित देवाने परिस्थिती हाताळण्याची मुभा माणसाला दिली असती , तर त्रासून सोडण्याऱ्या ह्या गोष्टींना आयुष्यापासू न लांब लांब सोडून ठेवलं असत.... जेव्हा कुणी सोडून जात .... मग त्यावेळी   माणसाला त्याचे सोबती ही त्रासदायी वाटतात आणि तो कागदांच्या स्वाधीन होतो.. त्यात कवी संचारतो..... त्याच्या कवीपणाला जणू ती वाव मिळावा म्हणूनच त्याच्या आयुष्यात येऊन निघून जाते......... कवितेतल्या त्या विरहित शब्दांना हिऱ्याहूनही अधिक मोल असावे... समोरच्या व्यक्तीच काळीज विघळून टाकणारे ते शब्द जणू ती त्याच्या स्वाधीन करायला आलेली असावी .. ... त्याच्यात ला कवीपणा प्रत्येक गोष्टीला अश्याप्रकारे रंगवतो की जणू ते ही त्याच्या दुः खा त शामिल आहेत... पावसालाही तो आपल्या मैफिलीत सामील करून घेतो... ...
Read more